مادربزرگ، مادر خوانده پدر با دو مهمان ویژه در روستای تجرق
درسا و عرفان در سفری ماندنی نزدیک روستای هفت چشمه در روستای تجرق مهمان مادر خوانده پدر و عمویشان بودند.تا این عکس یادگاری بماند.
نابغه بلوچستان در دبستان قنبر هفت چشمه
درسای مهربان که از سیب سوران سراوان استان سیستان و بلوچستان مهمان مدرسه قنبر هفت چشمه بود.با خودش یک دنیا خاطره داشت.او باید امسال کلاس اول می رفت.اما کلاس اول و دوم را جهشی خوانده است.تا در کلاس سوم رسما یاد و خاطره دبستان قنبر هفت چشمه را داشته باشد
هر شهری به داشته هایش می نازد.در این بین میانه هم به بستنی سنتی اش می نازد.تا شیرینی آن به کام مهمانان آن را همیشه در ذهنشان به یادگار بگذارد.انصافا بعنوان بومی منطقه با خوردن این بستنی همیشه احساس وجد و شادابی می کنیم.بخصوص وقتی با تاییدیه مهمانان مواجه می شویم.
هنوز چند جا وجود دارد.که ارث خاطرات قدیم میانه را برای همیشه در خاطراتمان نقش ماندگاری را پر کرده است.بستنی گل و بلبل در پارک انقلاب میانه هم از همان یادگاری هاست.در این چند سال با مهمانان زیادی از ایران و جهان مهمان این محل شده ایم.این بار با مهمانان هم وطن بلوچ دوباره این خاطره را زنده کردیم.
این هفته پدر سایکل توریست ایران جناب آقای سید مسعود طباطبایی با گذر از شهر اردبیل از مسیر فرعی با دوچرخه وارد میانه خواهند شد.این بزرگوار که جانباز 75 درصد هم هستند.چند سالی است بطور مداوم در داخل ایران رکابزنی می کند.تا اراده و باور یک ایرانی را با آن وضعیت جسمانی رو کنند.او برای بار دوم از مسیر میانه با دوچرخه توریستی عبور خواهند کرد.البته اینبار از طرف اردبیل از مسیر گنجگاه و طوین و تجرق وارد بخش کندوان میانه خواهند شد.
احتمالا روز دوشنبه این هفته به دبستان قنبر هفت چشمه خواهند رسید.تا با حضور در بین دانش آموزان و اهالی روستا از مدرسه قنبر هفت چشمه هم دیدار خواهند کرد.بعداز آن بطرف شهر ترک و میانه ادامه مسیر خواهند داد.
فرصتی برای تجدید خاطره
چند سالی است.که دلم از بلوچستان جدا شده است.اما همیشه به یاد دوستان هستم.بهترین خاطرات دوران عمرم در بلوچستان شکل گرفته است.گاهی از دوری چند ساله می نالم.تا در این دوهوای نفس دلم ،نالان باشم.
ابراهیم در نیابت دوستان دیگر این افتخار را داد.تا دوباره تجدید خاطره کنیم.به قولش آنها برای رسیدن به میانه از دم گربه (نقشه) خودشان را به گوش گربه رسانده اند.فاصله کمی نیست.
سلام
از دیروز مهمان داریم.بعداز چند سالی یکی از دوستانم از بلوچستان با خانواده مهمان هستند.در این دو روز،چندنفر از هم وطنان مارا(کمپینک کمک به مدرسه قنبر هفت چشمه ) در این راه یاری کرده اند.بعدازبررسی در اولین فرصت در همین صحفه تقدیر خواهد شد
مهمانی از بلوچستان
بعداز مدتها آقا ابراهیم دهقان از سوران سراوان با خانواده مهمان ما هستند.تا شاید بعداز سالها تجدید خاطره ای کرده باشیم.سالها قبل درسا خانم خیلی کوچلو بود.اما حالا ماشاء الله خیلی بزرگ شده است.ظاهر باید امسال کلاس اول می رفت.اما با جهشی دوسال جلوتر افتاده است.با این قد کوچکش امسال کلاس سوم خواهد بود.
با عرفان همبازی شده اند.تا دنیای مهربانی ها را با وجه پدرانشان تجربه کنند.
این تصاویر خواهند ماند
در مرور زندگی خود،خیلی تصویرها برای ما ماندگار می شود.این تصویر هم یکی از آنها خواهد بود.البته نه در ذهن من ،در ذهن این دوستان کوچلوی مهمان مدرسه قنبر هفت چشمه
یک کنفرانس برای تغییر
این مهمانان کوچلوی تهرانی ،چهره قبلی مدرسه را دیده بودند.در مورد تغییرات مدرسه و مقایسه آنها صحبت کردیم.
در مورد ققنوس و دستهای خیری که این نقاشی بی بدیل خداوندی را در نقش و نگار احساس انسانی به یارگادر گذاشتند،هم صحبت شدیم
هدیه اعجوبه مدرسه زهرا
زهرا از دانش آموزان نخبه مدرسه ماست.در کلاس اول درس می خواند.بدلیل چند پایه بودن و تدریس یک معلم برای چند پایه،گاها تمام دروس کلاسهای بالاتر را به ذهن می سپردند.در کلاس اول او یک نابغه بود.
حفظ سوره های قرآن و همیاری و نظم و انضباط او دلیل اهداء این هدیه بود.در آینده بازهم اورا تشویق خواهیم کرد.منزلش در انتهای روستا و دور ترین محل به مدرسه هست.تا امروز با پدرش جهت دریافت هدیه به مدرسه آمد. این هدیه را باتفاق هدیه الهه خانم را خانم پناهی از یاران یاریگر مدرسه زحمت کشیده بودند.
الهه هم هدیه گرفت
بدلیل غیبت محمد پهلوان مدرسه،این هدیه به الهه تعلق گرفت.تلاش او بعداز عید و جهش ناگهانی او در پیشرفت تحصیلی دلیل انتخاب بود
اصغر هم هدیه اش را گرفت
این هدیه بیشتر بخاطر تلاش و زحمات او در مدرسه بود.
سهم میوه من
عمو گل آقا خیلی مهربان و دوست داشتنی هستند.در این چند مدت سکونت در هفت چشمه خیلی به من لطف دارند.سهم زردآلوی مرا از میوه تابستان هفت چشمه نگاه داشته بودند.ماهم به رسم سنت دیرین انسانی به چند عدد راضی شدیم.و بیشتر از آن را جایز ندانستیم.
هدیه بچه ها جابجا شد.
بدلیل نبودن پهلوان مدرسه قنبر هفت چشمه،هدیه ها جابجا شد.گویا محمد در کنار برادران زحمکتش خود،در ییلاق مشغول چرای گوسفندان بود.در برگشت بعدی باز دوباره برایش هدیه ویژه ای به پاس قدر دانی و تلاشش برای باز سازی مدرسه،تهیه خواهیم کرد.
این هدیه به دختر خوبم محدثه تعلق گرفت.حفظ سوره هایی از قرآن و حمایت خانواده اش از مدرسه و تلاش برادرانش در باز سازی مدرسه
جاده خاکی هفت چشمه
هنوز از روستای اصلی تجرق تا هفت چشمه(25 کیلومتر) خاکی است.هزینه نگهداری ماشین در این جاده خیلی بالاست.نبود تعمیرگاه و امکانات،کافی است.با لنگی ماشین هم نوا شود.آنگاه بایدچند مدتی بی ماشین بود.
دنیای ساده
عموجمشید مقیم تهران هست.اما اصالتا یک هفت چشمه ایست.تابستانها با خاله بیشتر در روستا سکونت دارند.دقایقی مهمانشان بودیم.
سهم من هم از این محصول(لپه )جدا شده بود.این هدیه را در میز غذاخوری مدرسه در سال تحصیلی جدید استفاده خواهیم کرد.
مهد زایش خاطره ها
چند مدتی است.خیلی درگیر هستم.تا بالاخره حیاط مدرسه را تمام کنم.بین هفت چشمه و میانه در تردد هستم.دیروز که روستا بودم.بچه ها سر می زدند.بیشتر جوانان روستادر این روز مشغول چیدن علف برای گوسفندان شان هستند.
مسلم از جوانان فعال روستا از زمین با این وسایل برای دیدن آمده بود
دنیس جیمز، بدنساز مطرح امریکایی که از دو روز قبل، اقدام به جمع‌آوری کمک مالی برای بیت‌الله (بیتو) عباس‌پور، بدنساز ایرانی کرده، در پیامی ویدئویی، به زبان فارسی، برای دوست بیمار خود، آرزوی سلامت کرده است.
از زمان شروع به کار کارزار آنلاین "جیمز" در روز سه‌شنبه (۲۸ جولای-۶ مرداد)، تا لحظه‌ی تنظیم این خبر، بیش از ۲۳ هزار دلار برای کمک به "بیتو" جمع شده است. (اینجا:http://bit.ly/1DaimVK)
پرافتخارترین بدنساز ایران و آسیا از چند ماه قبل به بیماری واسکولیت (التهاب رگ‌های خونی) دچار شده و تا کنون پنج بار مورد عمل جراحی قرار گرفته است.
او هفته‌ی گذشته، در یک گفتگوی تلویزیونی، بر روی تخت بیمارستان اعلام کرد به دلیل ابتلا به یک بیماری عفونی “خاص”، طی ده روز، نزدیک به ۵۵ کیلوگرم از وزنش را از دست داده است.
آقای عباس‌پور که تنها بدنساز ایرانی راه‌یافته به مسابقات “مستر المپیا” به شمار می‌رود، هم‌چنین گفت که هزینه‌ی دارو و درمان بیماری‌اش بسیار سنگین است و انتظار دارد “وزارت ورزش” به او کمک کند.
دنیس جیمز که نفر سوم مسابقات مستر المپیا در سال ۲۰۱۲ و از دوستان "بیتو" است، پس از دیدن این مصاحبه، دست به کار شد و در صفحه‌ی فیسبوکش از طرفداران بدن‌سازی، ورزشکاران و دوستان خود خواست تا هر مقداری که می‌توانند برای تامین هزینه‌های درمان بیت‌الله عباس‌پور کمک کنند «تا او بتواند بر بیماری‌اش غلبه کند و دوباره روی پای خود بایستد و شاهد بزرگ‌شدن و دانشگاه رفتن فرزندانش باشد».
قهرمان مطرح امریکایی با بیان اینکه «بیتو و خانواده‌اش، حالا به کمک ما نیاز دارند»، افزود: «او در حالی بار دیگر به بیمارستان بازگشته که هیچ کمک مالی از هیچ‌کس و حتی از دولت ایران دریافت نکرده است و برای اینکه تنها بخشی از هزینه‌های بیمارستان را بپردازد، مجبور شده هر آن‌چه که داشته، بفروشد.»
جیمز، خود به عنوان شروع‌کننده این کارزار، مبلغ ۱۰۰۰ دلار را به این امر اختصاص داد.
آماده سفر با دوچرخه جهت تامین هزینه دیوارکشی مدرسه
هفته بعد تهران خواهم بود.تابرای جمع آوری هزینه دیوار کشی مدرسه با حرکت نمادین واکس زنی مجانی رکاب بزنم.نیک می دانم راه سختی دارم.و شاید مثل تمام حرکتهایم،کمتر دوستان مهربانی در کنارم باشند.اما باز می دانم.دوستان صمیمی که دارم در کنارم خواهند بود.در صورت اضافه بودن مبلغ جمع آوری شده، بقیه را در اختیار موسسه خیریه نیکان قرار خواهد گرفت.تا همچنان به روند بازسازی و توسعه و تجهیز مدارس کندوان هزینه کنند.
این موسسه در یک اقدام زیبا و مهربانانه این کار خیر را از مدرسه قنبر هفت چشمه استارت زدند.و با همکاری رئیس فعلی منطقه کندوان آقای سینا فرهمچنان به تلاش خود ادامه می دهند.
هدیه یک دستگاه کانیکس از طرف موسسه خیریه نیکان به روستای گله گاه بخش کندوان میانه بعنوان کلاس درس ،شیرین ترین و زیباترین کاری بود.که در دیماه 93 صورت گرفت.
هدیه به اصغر محمدی
اصغر محمدی دانش آموز کلاس چهارم،از یاران زحمت کش مدرسه بودند.تا این هدیه هم به این دانش آموز گلم تعلق بگیرد.البته در شروع سال تحصیلی جدید هم هدیه های ویژه به دانش آموزان تعلق خواهد گرفت.
هدیه ویژه خانم پناهی
خانم پناهی از یاریگران وِیژه مدرسه ما هستند.در چند نوبت به مدرسه ما خیلی کمک کرده اند.به نیابت قرار شد.برای دانش آموزانی که حافظ قرآن می شوند.این هدیه ها تعلق بگیرد.بنابر این زهرا صفر زاده کلاس اول و محدثه میرزایی کلاس سوم این هدیه را تحویل خواهند گرفت.
بدینوسیله از خانم پناهی تقدیر و تشکر ویژه می شود.
هدیه پهلوان مدرسه ما
محمد صفر زاده در حین بازسازی مدرسه خیلی زحمت کشیده بود.دنبال یک هدیه ویژه می گشتم.تا خاطرات مدرسه را با او ماندگار کنم.بیشتر هزینه های مدرسه را بدلیل کمبود اعتبار آموزش و پرورش خودمان بدوش می کشیم.
این عکس بر گرفته از خبر تلویزیونهای ترکیه توسط خبرنگار آنادلی آژانسی هست.که در 16 روزنامه ترکیه هم چاپ شده بود.اولین سفرخارج ازایران و سومین کشوری بود.که پایتخت آن را نخ پیچی می کردم.بیشتر سفرهایم بعداز تعطیلات مدرسه در فصل تابستان صورت می گیرد